Redfall is de eerste titel van Arkane Studios onder toeziend oog van Microsoft, die de studio met de aanschaf van Bethesda inlijfde. Kan de game zich meten met het eerdere werk van deze ontwikkelaars, of is het maar goed dat we Redfall gratis via GamePass kunnen spelen?
Bij de aankondiging van Redfall, een nieuwe game van Arkane Studios Austin, was ik wat verbaasd. Arkane Studios is een ontwikkelaar die in de regel bij mij weinig fout kan doen, maar Redfall zag er niet uit als de gemiddelde Arkane-titel. Ditmaal geen immersive sim, maar gezien die nooit echt een kassucces zijn, mag de studio best eens iets anders proberen. Een vier speler co-op shooter dus, met een open wereld en heel veel loot. Klinkt niet slecht. De Borderlands games deden dit al heel behoorlijk, dus waarom zou Arkane er niet in slagen om deze formule van een mooie eigen draai te voorzien? Jammer genoeg slaagt Redfall er niet in om een leuke of innovatieve loot-based shooter te zijn, en is de game al even ongeschikt om zich te meten met de titels die we kennen van Arkane Studios.
Afgesloten van de buitenwereld
De game verspilt in ieder geval geen tijd om de wereld aan je voor te stellen. Het slaperige fictieve dorpje Redfall aan de Amerikaanse Oostkust is overspoeld met vampiers, die de bewoners uit hun huizen trekken en een spoor van dood en verderf zaaien. De speler(s) proberen het stadje te ontvluchten per boot. Uiteraard laten de vampiers dit niet zomaar gebeuren en ze roepen een vloedgolf op, die de spelers met boot en al terug op de kust van Redfall kwakt. De verstilde golven torenen hoog boven het stadje uit, en sluiten dit af van de verdere omgeving. Deze wat vreemde actie van de vampiers zet meteen de toon, want waarom zou je precies die mensen die bij uitstek geschikt zijn om jouw plannen te dwarsbomen binnen de stad willen houden? Maar vooruit.
Aan de spelers dus om de snode plannen van de vampieren te dwarsbomen en dat begint uiteraard met het opzetten van een uitvalsbasis. Vanuit deze basis overleg met je de andere overlevenden, pak je missies en zijmissies op en kan je beperkt wapens en items inkopen. Als het klinkt alsof dit alles niet veel om het lijf heeft, dan komt dat omdat dat precies het geval is. Zeker in het begin is Redfall niet meer dan een aaneenschakeling van fetchquests, die je van hot naar her over het eiland heen sturen en uiteindelijk niet eens heel moeilijk zijn. Dat is enorm teleurstellend, zeker voor een titel van een studio als Arkane, die bekend staat om haar uitstekende verhaallijnen en goed opgebouwde questlines.
De twee kaarten zijn verdeeld in kleinere wijken, elk met een eigen safehouse en twee missies per locatie om deze te ‘bevrijden’ van de vampiers. Tel daarbij het kleine aantal hoofdmissies op, en je komt al snel tot de conclusie dat er qua content niet bijster veel aanwezig is in Redfall. Op de moeilijkheidsgraden na, speel je de titel behoorlijk snel uit, en ben je dan nog niet eens het maximale level dat te halen is.
Personages zonder persoonlijkheid
De speler neemt de rol aan van één van de vier helden, die elk uiteraard met hun eigen setje skills zijn uitgerust. Elk personage heeft twee hoofdskills en een ultimate. Geen van de skills is echt bijzonder te noemen, hoewel de teleport van Devinder Crousley misschien wel de beste toevoeging is als je met meerdere mensen speelt. Doordat deze niet alleen Devinder, maar ook de rest van het team kan teleporten, kan je super makkelijk door de map bewegen. Verder zien de personages er absoluut uniek en divers uit, maar komt dit nergens echt terug in het verhaal. Hun reacties en ingesproken voice-overs zijn gemiddeld genomen niet heel boeiend. De personages zijn onderling verschillend genoeg, maar doordat je het grootste deel van de tijd gewoon aan het schieten bent, hebben de skills geen echte invloed op het gemiddelde gevecht. Als je met anderen speelt bouwen de personages ‘trust’ op, waarmee je nog een paar extra buffs vrijspeelt.
De tegenstanders zijn niet waanzinnig divers en bestaan uiteraard uit de verschillende vampieren en enkele groepen die de vampieren aanbidden. Deze cultists komen in drie smaakjes, maar zijn eigenlijk niet meer dan een simpele reskin van dezelfde tegenstanders. De standaard vampieren zijn niet heel moeilijk te doden, na een paar schoten blijven ze in de lucht stil hangen en kan je een staak door hun hart drijven. Er zijn verschillende speciale vampiers die je het leven nog weleens moeilijk kunnen maken, en hier valt meteen op dat de balans in het spel soms ver te zoeken is. Zeker in singleplayer kan je het flink lastig krijgen met de speciale tegenstanders die je bijvoorbeeld vast kunnen grijpen, terwijl je er in co-op geen problemen mee hebt.
Stad zonder eigen smoel
De kaart zelf is niet heel indrukwekkend, zeker als je bedenkt dat dit een Arkane-titel is. Zelfs het niet geweldig ontvangen Deathloop steekt hier qua leveldesign met kop en schouders bovenuit. De twee maps zijn behoorlijk groot, maar doen nergens echt uniek aan. Hierdoor doen de afstanden ook echt fors aan, je bent soms minutenlang aan het lopen. De gebouwen voelen als modules die gewoon overal en nergens zijn neergeplempt en je hebt nooit het idee dat er echt veel is nagedacht over de manier waarop de wereld in elkaar steekt.
Dit nodigt ook niet echt uit tot het ontdekken van elk gebouw. Om het maar niet te hebben over de vele gebouwen waar dit niet eens in kan. Voor een studio die bekend staat om haar bijzondere en super gedetailleerde werelden is dat gewoon slecht. Zeker wanneer je iets verder in het spel vampiernesten in duikt, valt heel snel op dat er gewoon delen van de kaart aan elkaar worden geplakt en dat deze ook nog eens constant worden hergebruikt. Niet alleen voelen deze instances daardoor niet bijzonder, maar het wordt ronduit saai om hier doorheen te moeten lopen.
Degelijk arsenaal
De wapens van Redfall zijn op zich prima. Uiteraard is het standaardarsenaal van shotguns, machine guns, sniper rifles en wat pistolen vertegenwoordigd. Daarnaast vinden we een paar bijzondere toevoegingen als een flare gun en meer op vampierjagen gericht wapentuig. De stake launcher is mijn favoriet, hoewel deze best wat meer ammo zou mogen krijgen. De UV Beam stuurt een straal geconcentreerd UV licht op de vampiers af, die verstenen en je vervolgens aan stukken kunt slaan. Deze lichtstraal kun je ook gebruiken om een soort versteende monsters die een giftige rode mist uitstoten te verslaan. Iets dat de game niet echt aan lijkt te geven en ik bij toeval ontdekte.
Alle wapens hebben uiteraard stats en worden beter hoe hoger je level is, maar dit heeft geen enorme impact op de game zelf. Behalve dat je telkens nieuwe wapens met een eigen skin kan equippen, werken ze allemaal precies hetzelfde en zijn het puur de getallen die groter worden.
Nieuwe game in een last-gen jasje
Grafisch kan Redfall ook al geen potjes breken. Het spel ziet er letterlijk uit als een last-gen titel. De Unreal engine kan prima mooie plaatjes tevoorschijn toveren, maar in Redfall zien we de engine op haar slechtst. De textures zijn wisselvallig en op mijn systeem had ik enorm last van texture pop-in, waarbij een lagere resolutie texture pas heel laat wordt vervangen door eentje met hogere kwaliteit.
De personages, gebouwen, omgevingen en vijanden zien er ronduit generiek uit. De game draait verder wel prima, hoewel FSR 2.1 bugged leek te zijn. Zodra ik dit inschakelde kreeg ik overal rare artifacts rondom personages en in schaduwen. Ook zonder is Redfall niet bijzonder zwaar en kon ik alles prima op maximale settings draaien. Wel kwam ik nog wat rare bugs tegen, maar niets dat het doorspelen van het spel echt in de weg stond. Kijk er niet raar van op als je online wat beelden tegenkomt van T-poserende tegenstanders of personages die een beetje door hun omgeving heen zweven.
De audio van Redfall is wel uitstekend. De sfeer is bedrukkend en onheilspellende kreten en gegil klinken overal vandaan. De hoofdvampier stuurt constant intimiderende berichten de ether in, die het spel een verdraaid eng sfeertje meegeven. De muziek is ook uitstekend, maar als Redfall het van deze twee elementen moet hebben is dat geen goede zaak.
Redfall voelt aan als een haastklus. Wat vreemd is, gezien het spel al een keer is uitgesteld. Niets in de game werkt echt lekker met elkaar samen. Loot met statistieken voegt niets toe aan de prima gunplay, speciale skills van de personages gebruik je amper. Stealth is niet echt een degelijke optie en ondanks dat er meerdere paden zijn naar de meeste doelen, is iedereen afknallen en doorlopen eigenlijk altijd de beste keuze. Met vier spelers is er absoluut nog lol te beleven aan Redfall, maar het is aan te raden om dan de "gratis' Game Pass versie te proberen.
Redfall is Arkane onwaardig. Een studio met zo’n geschiedenis moet gewoon beter kunnen. Het spel speelt op zich prima en maakt geen enorme misstappen, maar het mist alle aandacht voor detail, geweldige personages, levels en gameplay die we gewend zijn van de ontwikkelaar. Als je echt niets meer te spelen hebt met je vrienden en je Redfall gratis via Game Pass kan proberen, is de game de moeite nog wel waard. Stel je verwachtingen naar beneden bij, Redfall is allesbehalve een meesterwerk.
